از ساعت پنج دقیقه بعد از نیمه شب مدام تلاش میکنم خودم رو به پای کیبورد برسونم و بنویسم و حقیقتا دلیلی و موضوعی برای نوشتن پیدا نمیکنم. اما خیلی اتفاقی به قطعه شاهکار کارل ارف میرسم و شروع میکنم به شنیدنش. دلم پر از شجاعت میشه وقتی که این قطعه رو میشنوم.
روی زمین و به پشت دراز میکشم و در اثر شنیدن این قطعه به خودم میام: ظاهرا هیچ رویایی ندارم.
بازدید : 222
دوشنبه 28 ارديبهشت 1399 زمان : 3:24